کد مطلب:41346
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
چه منابعي حديثهاي جعلي را مشخص ميسازد؟
كتاب هايي كه در مورد علم رجال، علم درايه و علم فقه الحديث نوشته شده و به طور كلي كتابهايي كه در رشته علم الحديث به رشته تحرير در آمدهاند، منابعي هستند كه با مراجعه به آنها ميتوان جعلي بودن حديث را شناخت.
علم الحديث، دانشي است كه به واسطه قوانين آن، حالات سند و متن حديث از جهت درستي و نادرستي شناخته ميشود، بدين جهت داراي سه قسم ميباشد:
1- رجال الحديث (علم رجال): دانش مربوط به شناخت راويات حديث از نظر و ثاقت و اطمينان به راستگويي و عدم و ثاقت.
2- علم الدراية يا مصطلح الحديث: دانش مربوط به شناخت حالات سند و متن حديث كه از آن تعبير به اصول الحديث نيز شده است.
3- فقه الحديث كه از چگونگي معني و مفاد متن حديث گفتگو ميكند و آن را دراية الحديث نيز ناميدهاند، زيرا كلمه درايه به معناي فهم عميق است كه هر گاه با پسوند حديث همراه شود، فهم دقيق متن حديث را دلالت دارد.(1)
كتابهاي الغدير، ج 5 علامه اميني، اخبار الدخيل علامه شوشتري، الموضوعات ابن جوزي، الموضاعات في الآثار، معروف حسني، براي شناخت راويان جعل كننده و كذّاب و حديثهاي جعلي و دروغين بسيار مفيد ميباشند.
پي نوشتها:
1. سيد رضا مؤدّب، علم الدراية، ص 10.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.